Dag 8: weer veilig thuis

Dag 8: weer veilig thuis

De Muskathlon Colombia zit erop! We hebben een lange reis voor de boeg. We zetten de wekker om 04.00 uur. De koffers worden met kleine busjes meegenomen naar een touringbus. Er staat een heerlijke take-awayontbijt klaar met fruit, sap en tosti's. Om 06.00 uur zitten we allemaal in de bus. De vermoeidheid zit nog in onze benen en de meesten doen een slaapje. We rijden naar Cartagena, een rit van zes uur. Aan het strand hebben we een restaurant beschikbaar, hier lunchen we. We krijgen de keuze tussen kip en vis. Vooraf krijgen we een heerlijke vissoep met vis-oogballen, sportleider Niels is niet overtuigd. Het verkoelende briesje van de zee is een aangename verrassing.

We beginnen met elkaar met zingen en nodigen God uit voor een recap van onze reis. Wij komen veranderd thuis in een onveranderde wereld. En mogen ons leren aanpassen aan het tempo van onze naasten thuis, en stapje voor stapje de verhalen gaan vertellen die we hebben verzameld. Want die verhalen zijn stuk voor stuk kostbare schatten die nooit verloren zullen gaan. Ook zijn ze niet voor eenmalig gebruik en daardoor kunnen we zoveel meer mensen zegenen. Wij mogen verhalen van hoop gaan brengen om mensen te bemoedigen en op te bouwen, maar zeker ook om de golf van gerechtigheid die bij ons in gang is gezet door te geven aan de volgende groep mensen. Wij hebben de keuze om mee te gaan in het ritme van recht, en dus te gaan wandelen in de voetsporen van de grote Rabbi: Jezus.

De meeting eindigen we met het in de praktijk brengen hiervan: leren om ons hart open te stellen en te getuigen van datgene wat Jezus voor ons heeft gedaan deze week. Jesse neemt ons mee hoe we dit in Nederland kunnen doen. Alle deelnemers krijgen de mogelijkheid om hun persoonlijke getuigenis van afgelopen week te geven. Er komt veel los, we voelen ons als groep zeer verbonden. Een paar grepen van de zaken die er zijn genoemd: God heeft mijn denken vernieuwd, ik hoef niet meer angstig te zijn, ik voel me verbonden met vervolgde christenen, wat overheerst is de dankbaarheid naar God!

Gedurende de getuigenissen zijn er verschillende gebedsmomenten. We bidden voor de kinderen van de deelnemers. We bidden voor onzekerheid en angst die op de loer kan liggen. We bidden voor de Heilige Geest dat Hij ons mag leiden. We stappen weer in de bus en rijden in vijf minuten naar het vliegveld. We nemen afscheid van twee Open Doors veldcollega’s. Zij hebben ons deze week gediend met hart en ziel. We staan om hun heen en projectleider Pieter spreekt een dankgebed uit. We sluiten elkaar voor altijd in het hart en er vindt een grote knuffelsessie plaatst.

De koffers en fietsen worden ingecheckt en iedereen krijgt wat geld om na de douane een kleine snack te kopen. De meeste deelnemers slaan nog wat souvenirs in en wachten tot we mogen boarden. Een rechtstreekse vlucht van 9,5 uur van KLM staat voor ons klaar. Een prachtige groep, gekleed in rode vesten met de Colombiaanse vlag op hun rug en waarbij de mannen cowboyhoeden dragen, stapt in. We nestelen ons in de stoelen en er vindt een heuse Yahtzee-oorlog plaatst. Wie weet zich een plek in de top-10 te spelen. Martijn weet dit te winnen en geeft zichzelf de naam: Jesus is Lord. Ook via Yahtzee kan je getuigen van Gods liefde aan de mensen om je heen. We landen na een prettige vlucht op Amsterdam. We nemen afscheid van elkaar en er volgt een lach en een traan. Gelukkig zien we elkaar weer snel op de terugkomavond van 29 november! Wat was onze verwachting van deze Muskathlon in Colombia? God heeft veel meer gegeven dan wat we ook maar konden denken. Onze harten zijn gekneed en gereed gemaakt om niet laf te zijn, maar daadkrachtig en vastberaden van ons geloof te kunnen getuigen, wat ook onze omstandigheden mogen zijn. Gloria a Dios, amen!