Dag 8 en 9: de kracht van een getuigenis
Op donderdagavond, de avond na de Muskathlon, is het tijd voor een ontspannen avond. Als we allemaal gedoucht hebben, staat er een heerlijk diner klaar. Ook is er een Ghanese muziek- en dansgroep die ons de hele avond trakteert op heerlijke Afrikaanse dans en muziek. Hoewel de meeste deelnemers behoorlijk spierpijn hebben, zijn er een aantal die het aandurven om even mee te dansen, iets dat tot veel applaus en gelach van de Ghanezen leidt.
vrijdag
Vandaag staat er een rustige dag op het programma. We reizen namelijk terug naar Accra, een busreis van zo’n elf uur. Ideaal op de beentjes even rust te geven en alle verhalen te delen. Net als op de heenweg is het weer gezellig in de busjes. Er worden goede gesprekken gevoerd, spelletjes gespeeld en geprobeerd om een beetje bij te slapen, iets wat door de hobbelige wegen toch vrij onmogelijk is. De reis verloopt vrij voorspoedig en dus komen we na elf uur aan op onze accommodatie waar het diner al klaarstaat.
Na het avondeten is het tijd voor een devotion van Arjen. Op de eerste avond dachten we met elkaar na over het begin van de reis van Jezus met Zijn discipelen, over die bijzondere vraag: ‘volg je Mij?’ Vanavond zijn we bijna aanbeland bij het einde van onze reis en gaat het dus ook over het einde van de reis van Jezus en Zijn discipelen. Ditmaal stelt Jezus een andere vraag. Hij vraagt aan Petrus: ‘hou je van Mij?’ Als Petrus bevestigend antwoordt, geeft Jezus de opdracht om Zijn schapen te hoeden en Zijn lammeren te weiden. Na een intense en bijzondere week gaan wij straks weer naar huis. Ook wij mogen Jezus’ opdracht volgen. Het is goed om met elkaar na te denken welke plaats wij straks mogen innemen als we weer in onze eigen omgeving zijn.
Zaterdag
De laatste dag alweer! Als we het laatste Ghanese ontbijt achter de kiezen hebben, vertrekken we naar een lokale markt: tijd om wat fysieke aandenkens aan deze reis te kopen. In kleine groepjes gaan we onder begeleiding van een lokale marktkoopman de markt op. Het is een prachtige markt met ontzettend veel souvenirs. Na een klein uur rondlopen, komen de deelnemers weer terug met de nodige armbandjes, schilderijen, jurkjes, voetbalshirts en nog veel meer. Het is een mooi voorbeeld van een win-winsituatie: wij zijn erg blij met de aandenkens voor thuis en de lokale marktkoopmannen en -vrouwen draaien waarschijnlijk de hoogste omzet ooit.
Tijd voor onze laatste activiteit: we sluiten de week af met de getuigenissendienst. We doen dit op een prachtige plek: een soort botanische tuin. Nadat we met elkaar aanbeden hebben, deelt Arjen nog twee korte verhalen over waarom het belangrijk is om onze getuigenissen te delen. ‘Zou het kunnen dat God ons uitdaagt om alles wat we hebben gezien en gehoord hebben in de praktijk te brengen?’ Kort daarna mogen de deelnemers die dat willen hun getuigenis van deze week delen. Het is bijzonder om van elkaar te horen wat deze week in onze levens heeft gedaan en hoe God deze week zichtbaar is geweest.
Na een laatste Ghanese maaltijd is het tijd om naar het vliegveld te gaan. We maken echter nog een laatste tussenstop: waar kunnen we deze week beter afsluiten dan bij het kantoor van Compassion Ghana? Daar aangekomen ligt er voor iedereen een kokosnoot klaar die we zelf mogen hakken en leeg mogen drinken. De mensen die het leuk vinden, krijgen nog een heel korte rondleiding en krijgen de postkamer te zien waar alle brieven die geschreven worden, worden gesorteerd en verspreid worden over alle projecten: maar liefst vierduizend per dag!
We vervolgen de rit naar het vliegveld van Accra. Gelukkig zit het verkeer erg mee en zijn we er ruim op tijd. Eenmaal door alle securitychecks heen, is het tijd om afscheid te nemen. De groep splitst zich weer in twee groepen: de helft vliegt terug naar Amsterdam, de andere helft naar Brussel. Wat een fantastische week hebben we gehad. Tijd om na te genieten en bij te slapen!
