Dag 4: ontmoetingen
Blog door: Laura
Vanochtend begon vroeg, want de kerk begint hier om 8 uur. Bij de kerk aangekomen werden we dansend verwelkomd door drie meiden die ons de kerk in leidden. Toen we de kerk in liepen, werd ons snel duidelijk dat het de bedoeling was dat we tussen de kinderen van de kerk gingen zitten.
De kerkdienst was (natuurlijk) in het Indonesisch, maar voor ons hadden ze een papieren vertaling gemaakt. Zelfs de preek was in het Engels uitgeschreven. Tijdens de dienst waren er verschillende optredens van verschillende zanggroepen. Iedereen kon erg mooi zingen! We hadden nog niet eerder zo’n mooi kinderkoor gehoord! Een van de meiden die 's ochtends in de kerk zong, zong zo mooi dat ze later op de dag zelfs nog is aangesloten bij onze groep om de aanbidding te leiden.
Na de kerkdienst zongen wij als groep de gemeente nog een lied (The Blessing) toe. We kregen te horen hoe deze kerk werkt en kregen namens de kerk ook een presentje: een handgemaakt, traditioneel souvenir dat de kinderen hadden gemaakt.
Na de kerkdienst reden we naar een waterpark. Hier zouden we de kinderen die we sponsoren gaan ontmoeten. Een aantal van ons waren best gespannen. Wat een bijzonder moment is het wanneer je het kind dat je sponsort voor het eerst ontmoet! Er werd gelachen en gehuild, wat een mooie ontmoetingen waren dit!
Hierna was er tijd om, samen met een vertaler, te kletsen met de kinderen die we sponsoren. Op deze manier konden we echt horen hoe deze kinderen leven. We hoorden over de armoede waar deze kinderen mee te maken hebben, over de geldzorgen die ze hebben, en de vraag of ze elke dag wel voldoende eten kunnen kopen. Ook hoorden we over de afstanden die sommige kinderen moeten afleggen om naar school te gaan waardoor ze niet elke dag naar school kunnen.
Tot slot hadden sommige deelnemers cadeautjes meegenomen om te geven en werden er veel foto’s samen gemaakt. Het was erg mooi en waardevol om deze kinderen in de ogen te kijken. Om deze kinderen écht te zien. Na deze ontmoetingen was er tijd om met elkaar te spelen in het waterpark. Van de glijbanen af glijden en spelen met de bal. We hadden een onwijs gezellige middag!
Nadat we allemaal afscheid hadden genomen van de kinderen gingen we terug naar ons hotel om ons klaar te maken voor een trainingsrondje. Na de uitleg begonnen we met sporten. Na een uur rondden we af, allemaal rode hoofdjes, mooi in lijn met onze shirts. De een zag het hierna helemaal zitten, voor de ander was het best even een uitdaging, maar met een voldaan gevoel konden we naar het diner.
Na het diner hadden we een devotion staan. Joshua vertelde dat we mogen kijken naar de persoon. Gisteren kregen we het verhaal van Sarah te horen en vandaag kwam ze langs om haar verhaal te delen. Hoe zij als meisje niet de liefde kreeg van haar ouders, ze naar een internaat ging om te kunnen sporten en uiteindelijk nationaal kampioen Kempo werd. Ze vertelde ook dat ze veel had gehad aan haar mentor Marry die ook aanwezig was. Marry vertelde dat zij als kind ook in een Compassionproject heeft gezeten en door Compassion een universitaire studie kon doen om uiteindelijk weer als docent en mentor betrokken te zijn bij Compassion.
Vandaag was weer een dag van uiterste: we hadden een prachtige kerkdienst en mooie ontmoetingen met de kinderen, maar aan de andere kant zagen we ook de enorme impact die de Siroja cycloon heeft gehad op de omgeving en hoorden we de heftige getuigenissen. Na deze indrukwekkende verhalen deelde Jesse nog een persoonlijke boodschap over dat God ook naar ons wil kijken. Hij wil tot ons verlangen spreken, en wij mogen erom vragen. We hebben de dag samen biddend afgesloten.
