Dag 4: een lange, ontspannen reisdag
Vandaag stond in het teken van de verplaatsing naar Kintampo, de plaats waar we de komende dagen doorbrengen. Hier staan onder andere verschillende projectbezoeken, de ontmoetingen met de sponsorkinderen en de Muskathlon sportdag op het programma. Het wordt een lange dag in de busjes en aangezien we niet in het donker willen rijden, vertrekken we op tijd. Om half zes zitten we weer aan het ontbijt en om zes uur is de groep klaar om te vertrekken (complimenten voor de discipline van deze groep!). Hoewel de groep zich netjes aan de planning houdt, komen we erachter dat een planning in Ghana per uur kan veranderen. Helaas zijn de lunchpakketten nog niet klaar en moeten we hier nog op wachten. Na een half uur mogen we dan toch de keuken in om te helpen met inpakken en kunnen we een kwartier -en een fantastisch Nederlands-Ghanese samenwerking- later vertrekken.
Hoewel ons een busrit van zo’n tien tot twaalf uur te wachten staat, is de sfeer ontspannen. Vandaag mag dan een lange dag zijn, maar het is de perfecte manier om alle indrukken van de afgelopen dag even een plekje te geven en te ontspannen. In de meeste bussen moeten de deelnemers nog even wakker worden, maar als we eenmaal wakker zijn, zijn we ook echt wakker. In alle bussen heerst een heerlijke ontspannen sfeer. Er worden spelletjes gespeeld, raadsels gedeeld, pubquizzen gespeeld en goede gesprekken gevoerd. Ook op de tussenstops -die erg lang blijken te duren als tachtig mensen moeten plassen ('toch maar even een zekerheidsplasje')- is de ontspannen sfeer goed zichtbaar. Een groep Ghanese vrouwen loopt rond met grote schalen bananen op hun hoofden en dagen een aantal deelnemers uit om dit ook eens te proberen, wat prachtige plaatsjes oplevert. Halverwege de reis krijgt een van de busjes nog een lekke band, maar gelukkig is dit goed op te lossen en zijn we relatief snel weer op weg. Sommige deelnemers gebruiken de resterende tijd om de chauffeurs nog even te ondervragen (‘why do you toeter?’) en de tijd vliegt. Rond zes uur ’s avonds komen we aan bij onze nieuwe accommodatie in Kintampo en staat er heerlijk eten voor ons klaar. Na het eten nemen de meeste deelnemers nog een duik in het zwembad om nog even af te koelen.
Later op de avond neemt Jesse ons mee in het thema ‘How can I help?’, aan de hand van de Netflixserie ‘New Amsterdam’. We zijn dit avontuur aangegaan en afgereisd naar Ghana om te helpen, maar we kunnen pas anderen herstellen als we zelf herstel hebben gevonden. ‘Verwonde mensen verwonden mensen en herstelde mensen herstellen mensen.’ We moeten door onze eigen pijn heen gaan om herstel te kunnen brengen aan een ander en er is maar één iemand die ons hiermee kan helpen: de Heelmeester uit Nazareth.
Aan de hand van vier verhalen uit de Bijbel mogen we een patroon ontdekken. We lezen over het dochtertje van Jaïrus, de bloedvloeiende vrouw, de blinde man uit Jericho en over Zacheüs om een patroon te ontdekken. Alle verhalen beginnen met een verlangen, gevolgd door een worsteling en een ontmoeting en eindigen in een verandering die ervoor zorgt dat je de waarheid gaat spreken en alles bij Jezus neer wil leggen. Als Jezus vraagt: ‘How can I help?’, wat zeg je dan? ‘Zou je je zorgen niet eens bij mij neerleggen?’ ‘Is het niet tijd om de waarheid te spreken?’ Vanavond ligt de uitnodiging er voor de deelnemers om hun worstelingen hun zorgen bij Jezus neer te leggen en hem om herstel te vragen. Wat bijzonder om hier met elkaar de tijd voor te nemen. Wat bijzonder dat we alles bij Jezus neer mogen leggen!
Morgen staat de fundag op het programma en is het voor een groot deel van de deelnemers het moment om de kinderen die zij sponsoren te ontmoeten. Op naar weer een bijzondere dag dus!
