Dag 3: een dag naar de kerk

Dag 3: een dag naar de kerk

“Gezegend ben je wanneer jouw toewijding aan God vervolging uitlokt. Die vervolging stuwt je nóg dieper Gods koninkrijk binnen.” Eén van de regels uit de Zaligsprekingen die we vanmorgen lazen. Nadat we in stilte nadachten over de woorden die Wieger ons meegaf hebben we in tweetallen mogen bidden voor elkaar. Een bijzondere start van deze zondag.

Met de bus reden we door de drukke straten van Seoul naar Youngnek Church: een immens groot plein met diverse gebouwen waar wekelijks duizenden Koreanen bijeenkomen. In een imposant gebouw werden we gastvrij ontvangen en namen we plaats in de banken. Door headsets en directe vertaling konden we deze dienst goed volgen. Een 150-koppig koor leidde het samenzijn in (wat klonk dat hemels) en wat voelden we ons verbonden met onze Koreaanse medechristenen. Mooi om te zien hoe je, zonder elkaars taal te spreken of elkaar te kennen, door het geloof in dezelfde God toch zo vertrouwd met elkaar kan zijn.

De dienst werd hierna voortgezet in een andere ruimte, omringd met Noord-Koreaanse christenen. Hier was geen vertaling maar dit was helemaal geen belemmering om de fijne sfeer toch te ervaren. Een gepassioneerde voorganger deelde over het verhaal van Mozes. Dat weten we, niet omdat we het zo goed konden verstaan, maar door de tekeningen die hij erbij maakte en geprojecteerd werden. Leuk om zo eens een kerkdienst bij te wonen!

Na een lekker broodje liepen we met elkaar door de verschillende ruimtes van deze kerkgemeenschap naar de volgende ruimte. Hier werden we meegenomen in een presentatie over Youngnek Church en wat zij voor ‘ministries’ (bedieningen) hebben. Eén van hun belangrijkste pijlers is het contact en de verbinding met Noord-Koreaanse christenen. Deze kerk is betrokken bij het werk om hen te bereiken, maar ook om voor gevluchte Noord-Koreanen te zorgen.

Twee vrouwen die ooit gevlucht zijn uit Noord-Korea deelden hun verhaal. De ene vrouw is weggegaan omdat zij geen enkele kans kreeg zich te ontwikkelen. Ze zou het leger in moeten of ze zou uitgehuwelijkt worden en kinderen moeten baren. De andere vrouw vluchtte omdat er een zware hongersnood heerste. Beiden zijn via omwegen in Zuid-Korea beland en tot geloof gekomen in Jezus Christus. Ze vertelden dat hun geloof hun leven veranderd heeft en innerlijke rust heeft gegeven. Ook deelden ze over het verleden, terwijl er nu nog steeds ontzettend veel leed is in Noord-Korea. Het is daarom zo belangrijk dat we voor hen blijven bidden.

De vrouwen uit de groep zijn in een kring om Yae-Soo* heen gaan staan en hebben voor haar, en daarmee de vrouwen uit Noord-Korea, gebeden (*dit is een schuilnaam).

De verhalen van deze middag brengen dichtbij wat we in de voorbereidingen al voor een deel gehoord hebben. Christenvervolging krijgt een gezicht. En dat is confronterend, maar het is ook bijzonder dat we hen in de ogen kunnen kijken en voor ze kunnen bidden.

Om even te ontladen, zijn alle teams apart op stap gegaan op zoek naar een leuke plek om te dineren. Er was ruimte om met elkaar te kunnen praten, te lachen en wat bij te tanken onder het genot van een authentieke Korean-BBQ of pizza’s.

We sloten de dag af met het verhaal over Open Doors Noord-Korea. Wegens de zeer gevoelige omstandigheden die spelen kunnen en mogen we die details helaas niet delen. We willen hun essentiële werk niet in gevaar brengen. Het was een volle dag vol impressies. Morgen gaan we richting het grensgebied en komen we letterlijk al meer in beweging, maar daarover morgen meer!