Dag 2: indrukwekkende getuigenissen

Dag 2: indrukwekkende getuigenissen

Vandaag ontmoeten we Pastor Enrique in de lobby van het hotel. 22 jaar geleden kwam Anne van der Bijl hier op bezoek. Omdat Anne in dit hotel verbleef, bood hij de pastor ook een kamer aan om te overnachten zodat hij niet naar huis moest. Pastor Enrique sloeg het aanbod beleefd af. "Voor de kosten van een nacht in het hotel moet ik twee maanden werken", zei hij. Geef me liever het geld, dan kan ik het gebruiken voor mijn gemeente. Anne zorgde hiervoor en een vriendschap was gesmeed! "Vannacht heb ik samen met mijn vrouw en twee kinderen weer in dit hotel geslapen. Het raakt me enorm hoeveel God in deze 22 jaar heeft gedaan! God is trouw en Zijn plannen falen niet."

Pastor Enrique is opgegroeid in een zeer vijandige omgeving met veel paramilitaire groeperingen. Ze willen geen kerken, omdat het evangelie dwars door hun mentaliteit heengaat. "Vandaag werken we met Open Doors om het evangelie te delen met iedereen. Wat zorgt voor vervolging in Colombia? De georganiseerde misdaad, inheemse religies en extreem progressief gedachtegoed."

Wat doen we momenteel in Colombia?

• We verspreiden bijbels en christelijke lectuur.

• Trauma-verwerking.

• Kerkleiders trainen.

• Microkredieten verlenen.

• Juridische ondersteuning bieden.

Colombia heeft het langstlopende gewapende conflict van Latijns-Amerika. Al 60 jaar zijn de strijdende partijen actief. Dit is een politiek gedreven strijd. Wat heeft de vervolgde kerk hiermee te maken? In de laatste eeuw kwamen er veel evangelisten om het katholieke land bekend te maken met de reformatie. In veel bergdorpen is er door de langdurige conflicten geen overheid aanwezig. Er zijn 5000 kerken, waarvan 881 zware geloofsvervolging ondervinden door de paramilitairen. In 2000 werden 43 pastors vermoord tijdens een geweldsexplosie. Open Doors kwam toen in actie om de kerk te ondersteunen. Anne vroeg zich af: waarom gaan wij niet naar Colombia om christenen te vinden en te versterken waar nodig? Morgen horen we Pastor Enrique’s persoonlijke getuigenis en hoe hij 27.000 wapens voor bijbels ruilde. We vragen de Pastor hoe we het lichaam van Christus kunnen activeren in Nederland.

De gebedspunten vanuit Pastor Enrique voor de Nederlandse kerken:

1. Bid voor de lokale kerk, dat zij stand mag houden tegen alle druk en een lichtend voorbeeld van de liefde van Christus mag zijn.

2. Veel kerken en christenen die vervolging ervaren in de berggebieden weten niet dat Open Doors hen wil helpen. Bid dat we met hen in contact mogen komen en hen kunnen ondersteunen met hulp en gebed.

We mogen ook luisteren naar het getuigenis van Laura.

"Mijn ouders werden zwaar vervolgd. Ze bouwden van schroot de eerste kerk in hun woonplaats. In de eerste week werd de kerk met graffiti vernield en kregen ze de waarschuwing om deze te sluiten." Een pastor uit een naburig dorp werd vermoord. De volgende op de lijst zou de vader van Laura zijn. Op een dag klopte een man aan om Laura’s vader te observeren. Hij deed dit gedurende drie maanden. Hij was eigenlijk de huurmoordenaar, maar hij kon de klus niet voltooien. Laura’s vader deelde het evangelie met hem, en hij kwam tot geloof. Drie dagen later werd hij zelf vermoord door de groepering.

Een week later werd haar vader van zijn motor gerukt, die werd gestolen. Hiermee viel een deel van zijn inkomsten weg. De druk op Laura’s gezin nam enorm toe. "Op deze momenten voelden we Gods aanwezigheid sterk, ondanks dat we omringd waren door het kwaad. Op een avond waren mijn broer en vader weg en kwam er een insluiper met slechte intenties. Mijn moeder greep ons vast en sloot de deur. Ze hief haar armen in de lucht en bad tot God." De man doorzocht Laura’s kamer, de kamer van haar zusje, de kamer van haar broer en stopte bij de kamer van haar ouders. "Uit het niets verliet de man het huis en waren we veilig." Ze zagen dit als een interventie van God. Ik worstelde erg met mijn geloof: waarom gebeurt dit allemaal? Toen kwam Psalm 27:1 op mijn pad:

Psalm 27:1-3 (HSV): “De HEERE is mijn licht en mijn heil, voor wie zou ik vrezen? De HEERE is mijn levenskracht, voor wie zou ik angst hebben? Toen kwaaddoeners op mij afkwamen, om mij levend te verslinden – mijn tegenstanders en mijn vijanden – struikelden zij zelf en vielen. Al belegerde mij een leger, mijn hart zou niet vrezen; al brak er een oorlog tegen mij uit, toch vertrouw ik hierop.”

"Vervolgens kreeg ik de kans om te verblijven in het kindercentrum van Open Doors. Hier kreeg ik de kans om te leren en mezelf te ontwikkelen. Ik leerde hoe ik moest bidden, en ik kan uren vertellen over Gods grote wonderen. Ik ben nu veilig en mijn ouders keren nu weer terug om het evangelie te delen in onze woonplaats. Elke dag ontvang ik rust en het vertrouwen dat God voor mijn ouders zorgt!" Laura heeft haar diploma behaald en is klaar om het evangelie te delen in Brazilië en daar een bijbelschool te volgen. Als groep staan we om Laura heen; alle jongeren onder de 30 jaar omringen haar en we bidden vurig. We voelen Gods aanwezigheid en er vloeien tranen. Hier hebben we een jaar voor getraind, om onze zus Laura in ons hart te mogen sluiten.

We luisteren naar het getuigenis van Valentina.

“Toen ik twaalf jaar oud was, ging ik naar een opvanghuis. Het was thuis niet meer veilig. In het begin was ik verdrietig, omdat ik mijn familie miste. Nu maak ik me zorgen om mijn familieleden thuis, omdat ze bedreigingen krijgen vanwege hun geloof.”

In de streek waar Valentina woont, is hekserij met bijbehorende rituelen heel gewoon. De gemeenschap om haar heen staat vijandig tegenover mensen die niet het traditionele volksgeloof aanhangen. De vader van Valentina is, net als andere christelijke leiders, ontevreden over het onderwijs dat hun kinderen krijgen. De plaatselijke dorpsschool moedigt rituelen en praktijken aan die tegen hun geloof ingaan. Om die reden vragen ze toestemming een eigen school te stichten, maar de autoriteiten wijzen het verzoek af.

Valentina’s ouders zoeken naar een oplossing. Ze horen over een opvanghuis voor kinderen van vervolgde christenen, waar de kinderen christelijk onderwijs en geestelijke ondersteuning krijgen. Ondanks de grote afstand tot het opvanghuis, besluiten ze Valentina daarheen te sturen.

Valentina, inmiddels 17 jaar oud, voelt zich gelukkig in het opvanghuis. “Ik voelde me thuis nooit vrij”, vertelt ze. “Ik weet niet of ik het daar vol had kunnen houden.” Ze maakt zich weleens zorgen over haar familieleden thuis, omdat die bedreigingen krijgen vanwege hun geloof. Ze zit vooral in over de veiligheid van haar jongere zus, die nog bij haar ouders woont. Zij loopt het risico gerekruteerd te worden door guerrillastrijders, of aangevallen te worden door dorpsgenoten. “Ik mis haar echt, het liefst wou ik dat zij hier ook was.”

We bidden voor Valentina, ze heeft een studiebeurs ontvangen. Het raakt ons! We zingen het nummer ‘Goodness of God’ om Valentina te bemoedigen. All my life you have been faithfull!

De groep stapt in de bus, en we rijden naar een park midden in Monteria. Langs een brede rivier maken we een mooie wandeling. Het is erg warm en klam. De lokale bevolking kijkt erg geïnteresseerd en ontvangt veel vriendelijke knikjes.

Via een Google-formulier ontvangen we ons keuzemenu voor het diner: rundvlees, kip, varkensvlees of vegetarisch. Aan de overkant van het hotel wordt er heerlijk gekookt op de grill, en de innerlijke mens wordt verzorgd.

Jafeth sluit de avond af met de laatste devotion: de kracht van het kwaad. Er gebeurt een hoop in ons leven. We lezen uit de Bijbel over Jozua en Mozes. We strijden niet tegen mensen. Omdat ze Jezus hebben vervolgd, zullen ze ook jullie vervolgen. Het kwaad is verslagen, we zijn meer dan overwinnaars. We zijn verbonden met de naam van Jezus. Daarin zit alle autoriteit. Hij die in mij is, is sterker dan hij die in de wereld is. Ik kan de strijd niet voeren, maar U voert de strijd. Als Mozes zijn hand opheft, vindt er een verandering plaats. We moeten geestelijke wapens gebruiken om te strijden: de geestelijke wapenuitrusting. Verdedigingswapens, maar ook terugvechten met Gods Woord als zwaard. Welkom in de strijd; we voeren dit niet alleen, de overwinning is behaald.