Dag 1: een lange reis

Dag 1: een lange reis

Elke goede dag begint vroeg, zo ook de Muskathlon naar Colombia. Om 06:30 uur verzamelen de Muskathleten zich bij het meetingpoint op Schiphol. Sommigen waren al om 04:00 uur vertrokken. De spullen worden verdeeld over de koffers en Jesse heet de groep welkom.

We zijn met een prachtige groep, en er zijn rode vesten geregeld door een van de deelnemers waardoor de groep goed zichtbaar is. Jafeth opent de dag met een overdenking uit Hosea 10:12: Het is tijd om de Heer te zoeken totdat Hij komt en gerechtigheid over u laat regenen. Alle thuisblijvers krijgen een papier mee waarin zaden zijn verwerkt met de opdracht om te gaan zaaien, oogsten en bewerken. Vol goede moed gaan we de koffers en de vijf fietsen inchecken. We vliegen met een nieuw vliegtuig, een Boeing 787-10, van alle gemakken voorzien en met als klap op de vuurpijl een heerlijke stamppot rode kool met gehaktballetjes. Niels voelt zich helemaal thuis en meldt zich bij de stewards aan als vrijwilliger. Ruimhartig deelt hij broodjes kaas uit en geeft iedereen een vriendelijk knikje. Na een vlucht van 10,5 uur landen we in Bogotá.

Daar ontmoeten we de veldcollega’s van Open Doors en worden er heerlijke broodjes uitgedeeld. We hebben teamtijd met elkaar en delen twee vragen: hoe ben je thuis vertrokken? Wat is je verwachting voor de Muskathlon? Jesse nodigt de teams uit voor een oprechte ontmoeting met Jezus deze week, dwars door al het onrecht heen. Op Bogotá verloopt de transfer erg rommelig. De bagageband heeft “vakantie” en de Colombianen maken zich geen zorgen. De fietsen komen er niet door vanwege de schroevendraaiers. Na veel tumult komen we tien minuten voor boarding aan met een enigszins natte rug. Projectleider Pieter heeft zich gelijk bewezen en leidt de groep met rust en vrede. Na een korte vlucht van 75 minuten landen we in Montería. Pastor Enrique wacht ons met open armen op, en alle koffers en fietsen zijn compleet aangekomen. Prijs de Heer. Een dag die begon om 06:30 uur eindigt om 04:30 uur Nederlandse tijd in de bus, onderweg naar ons hotel voor een verdiende rust. We zijn gewoon in Colombia en kijken enorm uit naar de ontmoetingen met onze vervolgde broers en zussen. Morgen ontbijten we laat: om 09:00! Bedankt voor jullie gebed!