Dag 1: tweerichtingsverkeer

Dag 1: tweerichtingsverkeer

Blog door: Sjouke Elzinga

Opstaan, eten, douchen en tandenpoetsen. Paspoort? Check! Op naar Schiphol! Rond 14:15 uur staat er een grote groep klaar bij het meetingzone. Echtgenoten, kinderen, ouders: velen zijn meegenomen om afscheid te nemen van hun geliefden. Nadat er is gebeden, en Jesse de groep toerust met een korte overdenking, komt het besef dat we niet alleen iets gaan brengen, maar dat we ook zullen ontvangen van de mensen daar. Misschien nog wel meer dan we nu beseffen.

Daarna is het echt tijd om afscheid te nemen van familie en vrienden. We lopen als groep naar de gate, checken in, gaan de douane door en lopen richting de gate. Er wordt hier en daar nog een koffie of iets te eten gehaald. Wat mooi is, is dat we nu echt een groep aan het worden zijn. Er worden persoonlijke verhalen gedeeld, er wordt gelachen en soms vloeit er nog een traan bij iemand omdat het achterlaten van het jonge gezin toch zwaarder valt dan verwacht.

Het is inmiddels tijd voor onze vlucht naar Istanbul om vervolgens daar een overstap te maken naar Bali. In het vliegtuig wordt er door sommigen gekletst, anderen kijken een filmpje en weer anderen gaan slapen. Uiteindelijk komen we aan in Istanbul en is het wachten op de volgende vlucht die om 01:45 uur vertrekt. Je snapt dat de meeste mensen nu een beetje inkakken, maar gelukkig kunnen we slapen.

Slapen is er echter niet bij voor degenen die nog willen genieten van een nachtelijke Turkse maaltijd. Na het eten gaan de lichten gelukkig uit en mogen de oogjes echt even toe. Persoonlijk kan ik de slaap niet vatten, en jaloers kijk om me heen hoe makkelijk mensen in slaap vallen in verschillende houdingen. Zelf begin ik maar aan film drie, loop af en toe een rondje en praat met mensen die ook wakker zijn. We krijgen nog een laatste ontbijt, terwijl het lokale tijd nu avond is. Als je nog geen jetlag hebt, is deze nu wel ontstaan in je hoofd. In de rij voor de wc kom je geregeld iemand tegen en praat je over hoe 'brak' je bent en hoe lang deze vlucht is, maar dit wordt ook al snel weer gerelativeerd. Na twee vluchten van totaal zeventien uur, landen we op Bali. Een eiland dat deel uitmaakt van onze Muskathlonreis. We brengen hier een dag door voordat we morgen doorvliegen naar Timor. Als alle deelnemers en hun spullen door de douane heen zijn, lopen we als groep naar buiten. We zijn nu echt in Indonesië.

Dit is echt wel even een andere wereld. We stappen in de bus richting het hotel waar we ondergedompeld worden in de Indonesische cultuur. De geuren van diverse eetkraampjes zorgen voor een heerlijke sensatie. Brommers rijden dwars door het verkeer heen en kinderen zwaaien ons toe vanaf de straat. Aangekomen in het hotel krijgen we nog een korte briefing voor morgen, waarna we onze dag in groepjes afsluiten door onze verlangens uit te spreken en voor elkaar te bidden. Nu eindelijk heerlijk slapen, want morgen hebben we weer een mooie en bijzondere dag voor de boeg.