Donderdagavond
Na een heerlijke avondmaaltijd aan het Victoriameer is het tijd voor de eerste echte devotion van de week. Arjan neemt ons mee in het belangrijke thema ‘het spreken van woorden van leven’. Vanuit Micha 6 leren we dat we als mensen weten wat goed is en dat dit vrucht draagt. Het is aan ons om dit ook daadwerkelijk uit te dragen in wat we doen, maar ook in wat we zeggen. Dingen die over je gezegd worden, kunnen enorme impact hebben in je leven. Zowel op een negatieve als een positieve manier. ‘Woorden van waarheid komen van God, negatieve dingen die over ons gezegd worden, mogen we verbreken in Jezus naam.’ Als groep krijgen we de tijd om na te denken welke onwaarheden over ons zijn gezegd die impact hebben gehad op onze levens. Hierover kunnen we later verder praten met elkaar. Gelukkig is er ook een positieve kant: mooie woorden die over je gezegd worden, kunnen je leven op een positieve manier beïnvloeden. De komende week trekken we als groep met elkaar op en ontmoeten we veel mensen. De uitdaging is dus ook om meteen te oefenen met het spreken van deze ‘woorden van leven’.
VRIJdag
De wekker gaat vandaag weer vroeg. Gelukkig konden we gisteren relatief op tijd naar bed en hebben we dus wat langer kunnen slapen. Na een goed ontbijt stappen we in de bus richting het project waar volgende week de Muskathlon sportdag plaatsvindt. Onder leiding van sportleider Martin staat hier de ‘parcoursverkenning’ op het programma. Helaas hebben de fietsen gisteren enige vertraging opgelopen, waardoor de deelnemers vandaag alleen kunnen wandelen of hardlopen. Na een korte uitleg gaan we van start en maken we kennis met de prachtige omgeving, de vriendelijke locals en het warme Tanzaniaanse zonnetje. ‘Wat is het een prachtig parcours. De omgeving is schitterend en het is zo leuk om aangemoedigd te worden door alle mensen in de dorpjes’, vat een deelnemer het mooi samen. We zijn helemaal klaar voor de Muskathlondag van volgende week woensdag!
Halverwege de ochtend is het tijd om in drie groepen uiteen te gaan. Iedere groep gaat naar een ander project, waar we ook weer in kleine groepjes opsplitsen om op huisbezoek te gaan. Op deze manier kunnen we heel persoonlijk contact leggen met de familie waar je als klein groepje op bezoek gaat. Bij aankomst op het project staan de kinderen ons weer dansend en zingend op te wachten. Ze hebben verschillende liedjes ingestudeerd en willen samen met ons God groot maken. Het is prachtig om te zien hoe Compassion ook op deze manier echt een verschil maakt in de levens van deze kinderen.
Nadat we uitgebreid welkom zijn geheten, is het tijd om daadwerkelijk op huisbezoek te gaan. Het doel van het bezoek is om te zien hoe de familie leeft, hen alles te vragen wat we willen weten en mee te helpen in hun dagelijkse bezigheden. We ervaren hoe het is om ruim tien minuten onderweg te zijn om water te halen en vervolgens dezelfde weg weer terug naar boven te moeten lopen, maar dan met volle emmers. Daarnaast helpen we met de (af)was en rijgen we kralen om sandalen te versieren. De meest bijzondere ervaring is echter dat we zelf de mogelijkheid krijgen om als groep een aantal kippen te slachten. We helpen de families tijdens het hele proces van slachten, plukken, schoonmaken en klaarmaken. Zo staat er even later een heerlijk feestmaal op het menu. ‘Het is heel mooi om op deze manier praktisch mee te helpen. Je krijgt echt een goed idee van hoe het is om op deze manier te leven’, concludeert een van de deelnemers treffend.
Naast de praktische ‘werkzaamheden’ nemen we ook een kijkje in het huis van de familie. We stappen een kleine kamer binnen, waar we als groep van vijf mensen maar net kunnen staan. De familie gebruikt deze kamer echter om met minstens vier mensen te leven en te slapen. De verhalen die we te horen krijgen zijn soms schrijnend. We kunnen ons niets voorstellen van de manier waarop deze mensen leven. Toch is het mooi om te zien hoe zij genieten van de dingen die ze wel hebben. Hoe ze genieten van elkaar. Hoe ze dankbaar zijn voor de dingen die God hen geeft.
We sluiten het bezoek af met een heerlijke lunch en worden overladen met cadeaus. Het voelt vreemd om zoveel te ontvangen, terwijl de mensen hier zo weinig hebben. Wat kunnen wij er veel van leren om te geven vanuit een manier waarop het ons echt iets kost. De tweede helft van de middag staat in het teken van een busreis naar Bariadi, een plaats op het platteland van Tanzania, waar we de komende dagen verblijven. Tijd genoeg dus om te verwerken wat we vandaag hebben meegemaakt en ervaringen met elkaar te delen. ‘Ik kan me haast niet voorstellen dat we vanochtend nog aan het hardlopen waren. We maken echt zoveel mee op een dag!’. Het is een mooie samenvatting van de week tot nu toe. En dan zijn we relatief gezien pas net begonnen!
P.S, Meer foto's zijn te vinden op het Facebook- en Instagramkanaal van de Muskathlon.
