DAG 7 EN 8
God gaat door
Om 5:30 druppelen de eerste hardlopers en fietser de eetzaal
binnen voor ontbijt. Er heerst een gezonde spanning, maar vooral ook een sfeer
van vastberadenheid en bemoediging onder de deelnemers die zo gaan starten.
Terwijl we ons klaarmaken ontvangen we in de groepsapp en video van de wandelaar
die al de hele nacht aan het lopen zijn. Het is de hele nacht blijven regenen
en ze zijn door en door nat en hebben het koud. En toch blijven ze vastberaden doorlopen.
In het donker, de ene voet voor de andere blijven zetten; denkend aan al de verhalen
die we de afgelopen week hebben gehoord, de mensen die we hebben ontmoet.
De sportprestatie vraagt zowel fysiek als mentaal veel van de Muskathleten,
maar we weten dat er een eind aan zal komen. De nieuwe dag begint en op een
gegeven moment zullen we vandaag eindigen. Maar voor veel vrouwen die nu hun
nachtshift beëindigen houdt de ellende niet op. Ze bevinden zich nog steeds in
een uitzichtloze situatie – in de wereld van seksuele uitbuiting, geweld en
schaamte. Voor deze vrouwen lopen wij; in het geloof dat er ook voor hen een
nieuw begin is. Voor die éne. Voor haar.
Als de hardlopers en fietser aangekomen zijn bij de start,
houden we nog een korte devotion en gaan we met elkaar op de knieën om het Onze
Vader te bidden; het gebed waarin de grote en kleine gebeden bij elkaar komen.
‘Heer, laat Uw Koninkrijk komen’; Vader, doe recht in deze wereld en door ons
heen. Maar ook, ‘Geef ons heden ons dagelijks brood’; geef ons de kracht voor
de uitdagingen die vandaag voor ons liggen. En daar gaan we!
Via de liveblog wordt alles bijgehouden en kunnen familie en vrienden die thuis
meelezen bijhouden hoe het met de Muskathleten gaat en waar op het parcours ze
zich bevinden. Ook zijn er vrienden en familie die hun geliefden komen
aanmoedigen en een heel aantal lopen of fietsen zelfs een aantal kilometers
mee. Elke Muskathleet wordt onthaald met luid gejuich en als ze aan het eind
over de finish komen krijgen ze een medaille omgehangen door een van de vrouwen
die hen in de afgelopen week haar verhaal heeft verteld. Deze krachtige vrouwen
zijn zelf levende getuigenissen van het feit dat God echt alles om kan draaien,
en in de meest duistere, gebroken situatie, genezing en herstel kan brengen.
Eenmaal terug bij de Shelter heeft iedereen de tijd om zich even op te frissen voordat we met elkaar de dag feestelijk afsluiten met een barbecue en iedereen moe maar voldaan zich in bed stort.
Vrijdagochtend
Met een dubbel gevoel komen we voor de laatste keer bij elkaar in de eetzaal voor het ontbijt. We zijn samen dit avontuur aangegaan en hebben de afgelopen week gezien hoe God een ieder van ons uitdaagde en meer tot bloei heeft gebracht, en dat geeft een bijzondere binding. Het voelt voor sommigen spannend om weer uit deze bubbel te moeten stappen en terug te gaan naar het dagelijkse leven. Maar zoals ook in de getuigenissen van de deelnemers en crew naar voren komt, is God al veel langer bezig met hun verhaal te schrijven en is deze Muskathlonweek daar slechts een onderdeel van geweest. Als we naar huis gaan gaat Hij nog steeds met ons mee, en is Hij ook daar aanwezig. God gaat door.
De ene na de andere Muskathleet staat op en deelt wat God in zijn of haar leven heeft gedaan in de afgelopen week. Het is overweldigend om te zien hoe wij, als we ons laten raken voor wat Zijn hart raakt en ervoor kiezen om in geloof op te staan en in beweging te komen, zelf ook zo veel mogen ontvangen. We hebben al zo veel vrucht mogen zien van wat Hij in ons en door ons heen heeft gedaan, en we kijken er naar uit om te zien wat komen gaat. Deze Muskathlonweek is een katalysator die ons weer even op scherp zet en ons helpt onze prioriteiten samen met God te stellen, en nu we naar huis gaan mogen we onze nieuwe inzichten met ons meedragen en gaan leren hoe we dit vorm geven in ons dagelijkse leven. We nemen afscheid van elkaar, en terwijl er omhelzingen uit worden gedeeld en tranen worden gelaten worden er ook weer veel woorden van bemoediging en leven over elkaar uitgesproken die we mee mogen nemen naar huis.
Nu zijn we allemaal weer terug op onze eigen plek en
verschijnen in de groepsapp foto´s van de deelnemers die weer met hun geliefden
herenigd zijn. Mooi om ook die vreugde met elkaar te kunnen delen, en met
elkaar te kunnen blijven genieten. De komende dagen zullen we waarschijnlijk
allemaal bezig zijn om alle ervaringen van de afgelopen week een plek te geven,
en te worstelen met de vragen en uitdagingen die tijdens de week zijn
opgekomen.
Een van onze deelnemers heeft tijdens de aanloop naar deze Muskathlon een lied
geschreven voor de vrouwen, en een andere deelnemer deelt net enthousiast een
audiofragment waarin je hoort dat het lied op de radio wordt afgespeeld.
Bijzonder om te zien hoe iedere deelnemer zijn of haar eigen gaven en talenten
inzet in de strijd tegen gedwongen prostitutie en stem geeft aan de mannen en
vrouwen die vastzitten. Ieder heeft een unieke bijdrage en maakt een verschil.
Misschien weet je nog niet hoe, of vraag je je af of jij iets te bieden hebt.
Ik geloof dat we allemaal geroepen zijn om op te staan tegen het onrecht in
deze wereld, om zo iets van Gods Vaderhart te laten zien, en dat ook jij daarin
mag opstaan en een belangrijke rol mag innemen.
Wie weet is een Muskathlon daarin de eerste stap?
Luister hier naar het lied van Marit: https://open.spotify.com/track/1hWnD1dSnUEzuEnOUWN8wF?si=00c23fc35a06472f
