Dag 6: Heer, zegen Noord-Korea

Dag 6: Heer, zegen Noord-Korea

Vandaag was een dag waarin vele emoties samenkwamen. Na een busrit en een steile wandeling kwamen we bij een platform. Vandaar hadden we een heel wijds uitzicht op de DMZ en Noord-Korea. Vlak daarvoor hadden we met elkaar een devotion gehad van Wieger. Dit ging over het koninkrijk van de wereld versus het koninkrijk van God.

Het koninkrijk van de wereld is soms zo overheersend. De wereld lijkt soms in brand te staan met alle ellendige berichten die ons dagelijks bereiken via het journaal. En ook zo met Noord-Korea, wat een bizar regime met desastreuze gevolgen voor de inwoners, en zeker ook voor de christenen. Het lijkt of het kwaad overwint. Maar wij geloven in een God die zoveel sterker is dan deze gebrokenheid. Hij is een God van liefde en van eenheid. We hebben echt hoop dat door een Godswonder er weer een verbinding zal komen tussen Noord-Korea en Zuid-Korea.

Wieger nodigde ons uit om in stilte het laatste stukje omhoog te lopen en je gedachten en gebeden in Gods handen te leggen. Zodoende liepen we samen met de Heer de trap omhoog en kwamen we bij het platform. En daar zagen we het land liggen waar het ons deze week zo om te doen is. Oog in oog. Zo dichtbij, maar ook nog zo ver weg.

We zongen het zegenlied voor onze vervolgde broers en zussen: “The Lord bless you and keep you, make His face shine upon you and be gracious to you”. Met uitgestrekte handen als teken van toewijding aan God en als toezending van deze zegen naar Noord-Korea. Wat een bijzonder moment waarin alles waar we deze week over gehoord en gesproken bij elkaar kwam. We namen hierna ruim de tijd voor gebed en samenzang met elkaar. Velen bleven stil zitten, kijkend naar de overkant. Tranen vloeiden. Een deelnemer zei het treffend: ´Nu ik dichtbij Noord-Korea ben voelt het veel verder weg. Dat doet mij heel veel pijn’.

Onder de indruk van dit moment zetten we koers richting de camping waar we de komende twee nachten verblijven. Sportleider Luuk en arts Marien gaven ons en de betrokken Koreanen de laatste uitleg over de route en de medische info. De track is 21 kilometer lang en reikt langs rijstvelden en door een rivier. Er zijn waterpunten die bemand worden Koreaanse vrijwilligers van Open Doors. We hebben met elkaar gebeden en het voelt echt als een familie. En natuurlijk was daar de prachtige verrassing van het thuisfront met bemoedigende filmpjes voor onze Muskathleten.

Het diner was extra bijzonder doordat aan elke tafel Muskathleten en Koreanen door elkaar zaten. Het was een ontzettend gezellig samenzijn.

We maken ons nu op voor de dag waar we zo lang naar toe hebben geleefd: de sportdag. De wandelaars zijn nu jullie dit lezen inmiddels (om 23:00 uur, 16:00 uur Nederlandse tijd) vertrokken. Zij wandelen de nacht door: 63km lang, voor onze vervolgde broers en zussen in Noord-Korea.

De rest start morgenochtend om 6:30 uur. We hebben er echt zin in en zijn er helemaal klaar voor. Via de liveblog hopen we je op de hoogte te houden! (of je leest dit als je wakker bent).

Bid je mee voor een prachtige dag waarin alles goed en veilig mag verlopen?